De afgelopen weken stond in het teken van klimmen, want ik deed mee aan Triggerfinger! Dit is een klimcompetitie die plaatsvindt in een Neoliet/Boulder locaties, en ik koos ervoor om in Tilburg mee te doen. Ik vind de afwisseling tussen klimmen en boulderen leuk. Routeklimmen vraagt zowel uithoudingsvermogen als een goed geheugen om de bewegingen te onthouden.
Hoe werkt Triggerfinger?
Triggerfinger is een competitie waarbij je een maand lang de tijd krijgt om routes te toppen. Elke route heeft:
✅ Twee startgrepen
✅ Drie zones
✅ Eindgreep
De moeilijkheidsgraad varieert van 3+ tot 8A, maar het exacte niveau van een route wordt niet aangegeven. Toch kun je vaak op basis van de grepen en bewegingen inschatten hoe moeilijk een route zal zijn. De routes worden gefaseerd vrijgegeven. Dit betekent dat je niet vanaf de eerste dag alle routes kunt klimmen. Je score wordt bepaald door het aantal deelnemers dat een zone of eindgreep haalt. Elke zone en eindgreep is 1000 punten waard, gedeeld door het aantal klimmers dat deze haalt. Strategie is dus belangrijk – het loont om ook moeilijkere routes te proberen!
Heb je geen zin om mee te doen aan de wedstrijd dan kun je wel gewoon alle routes van de wedstrijd proberen.
Mijn ervaring met Triggerfinger Tilburg
Eerste weken: Sterk van start
In de eerste week werden er 20 routes vrijgegeven. Via Toplogger hield ik mijn score bij. Omdat er verschillende categorieën zijn op basis van klimniveau, telt elke route mee voor je eindscore. Mijn eerste sessie begon met de makkelijkere routes op de bovenverdieping. Zodra ik warm was, dook ik in de moeilijkere routes op de tussenvloer. Ik voelde me sterk en wist elke route onsight* te toppen! Na deze sessie had ik vrijwel alle routes van de eerste batch geklommen.
Tweede batch: Nieuwe uitdagingen
Na een week werden nieuwe routes vrijgegeven. Vol enthousiasme ging ik er weer voor! Opnieuw wist ik vrijwel alles onsight te klimmen, behalve één route. Op de hoofdwand was een zwarte route gebouwd die me veel moeite kostte. Het inslijten van de bewegingen bleek lastig.
In de daaropvolgende sessies werkte ik de passen uit. Ik kon mijn bewegingen verbeteren, maar had vooral bovenin moeite met de crux. Tijdens mijn laatste sessie voor de finale probeerde ik de route nog een paar keer, maar kleine foutjes weerhielden me ervan om te toppen.
Finaledag: Alles of niets!
Op de finaledag werd de laatste batch routes vrijgegeven – in totaal 15 nieuwe routes. Hiervoor had je 8 uur de tijd met als doel zoveel mogelijk tops en zones te behalen. De sfeer in de hal was goed maar het was druk. Voor sommige routes moest ik in de rij staan, maar na twee uur had ik alle nieuwe routes geklommen. De moeilijkste route probeerde ik nog drie keer, maar telkens viel ik op dezelfde pas eruit.
De eindscore? Een nipte tweede plaats! De winnaar had één zone meer behaald dan ik.
Mijn conclusie
Uiteindelijk heb ik 50 routes onsight geklommen, en daar ben ik erg tevreden mee. Toch blijft het jammer dat je geen extra punten krijgt voor een onsight top, waardoor de eindscore bij veel deelnemers dicht bij elkaar lag. Ik had graag gezien dat er wat meer uitdagende routes waren gebouwd, zodat de competitie niet op één enkele pas beslist werd. Desondanks was het een goede test van mijn klimvaardigheden.
Wil je weten waar de volgende Triggerfinger plaatsvindt? Check dan onze wedstrijdkalender en mis het niet!
* Onsight: Een route klimmen zonder voorkennis van de bewegingen.
NL 
EN