Afgelopen weekend stond er iets bijzonders op de planning: de Flow boulderwedstrijd in mijn thuishal Bossche Boulders. Een thuiswedstrijd is altijd leuk en vertrouwd, maar brengt ook extra spanning met zich mee. Je kent de wanden, grepen en bouwstijl, dus onbewust verwacht je misschien net wat meer van jezelf.
Nieuwe grepen, nieuwe uitdagingen
Toch kon ik dat ’thuisvoordeel’ dit keer niet volledig benutten. De hal had flink uitgepakt met nieuwe grepen van Cheeta en Flathold, en de boulders waren deels gebouwd door externe routebouwers wat zorgde voor een andere stijl. Toen ik net na de start van de wedstrijd de hal binnenliep, viel mijn oog meteen op al die nieuwe grepen. Dit maakte me enthousiast!
Er waren in totaal 30 boulders geschroefd. Zoals gebruikelijk: 4 starttapejes, een zone halverwege, en per boulder 10 punten, met 5 punten voor een zone. Een flash leverde 2 extra punten op.
Opwarmen en opbouwen
Ik begon met de boulders 1 t/m 10, fijne opwarmers om in het ritme te komen. Het was gezellig druk met zo’n 100 deelnemers, maar dankzij de spreiding over de hal hoefde je nergens lang te wachten. Na de eerste tien probeerde ik een paar boulders in het middengebied (10 t/m 20), en toen ik eenmaal goed warm was, durfde ik ook de lastigere boulders tussen 20 en 30 aan. Bij de op één na moeilijkste boulder haalde ik in mijn eerste poging al de zone, maar de volgende pas voelde pittig. Die bewaarde ik voor later.
Boulders buiten mijn stijl
Twee boulders waren niet echt mijn stijl, maar belangrijk voor het eindresultaat. De eerste was een crack boulder. Gelukkig waren de treden onder de crack goed te gebruiken, dus die had ik snel binnen. De tweede was een zijwaartse dyno op no texture grepen. Ik zag andere klimmers een alternatieve oplossing gebruiken: jezelf in de hoek omhoog duwen. Zo kon ik die boulder toch flashen. De originele dyno probeerde ik nog wel, maar dat werd niks.
Laatste loodjes en favorietenrol waarmaken
Uiteindelijk bleven er drie boulders over waar ik me op kon uitleven. De moeilijkste boulder in de overhang bleek kansloos voor mij. Ik draaide telkens eruit bij de eerste pas. Dus koos ik voor boulder 28 op een rechte wand, waar ik meer vertrouwen in had. De instap was technisch, en toen ik na veel pogingen eindelijk bij de eindgreep kwam, gleed ik er vanaf. Gelukkig lukte het bij de volgende poging wél.
Daarna probeerde ik boulder 29 nog een keer. Ik kwam erachter dat hij misschien wel te doen is, maar niet vandaag. Uiteindelijk klom ik 28 van de 30 boulders, waarvan 24 flash en 1 zone. Genoeg voor de overwinning!
Pizza, prijzen en een feestje
Bij inschrijving kreeg iedereen 4 pizzabonnetjes en een lootje voor de loterij. Voor elk bonnetje kreeg je een kwart pizza, en ondanks de drukte ging het snel. Tijdens de prijsuitreiking werden er veel leuke dingen verloot, en ik had geluk: ik won een kaartspelletje. Als winnaar kreeg ik ook nog een prijs. Een setje bananas voor in mijn klim-stinkschoenen. Altijd handig.
Na afloop was er nog een klein feestje. Een van de voordelen van een thuiswedstrijd: je kunt wat langer blijven hangen zonder je zorgen te maken over de terugreis. Ik ben blij dat ik mijn favorietenrol waar kon maken en terugkijk op een supergezellige middag. En die mooie nieuwe grepen? Daar ga ik de komende maanden nog volop van genieten!
NL 
EN