Een paar weken geleden deed ik mee aan de Blockmasters festival editie. Waar de voorgaande jaren vooral grote en klassieke klimcompetities centraal stonden, was de opzet dit jaar vernieuwend. Er werd gekozen voor heel veel boulders, maar liefst 91 stuks lagen op ons te wachten.
Sfeer en activiteiten
Naast de enorme hoeveelheid boulders waren er op de dag zelf ook diverse nevenactiviteiten en workshops. Van drytoolen tot yoga en zelfs boulders bouwen. Er was genoeg te beleven. Mijn aandacht lag echter volledig bij de boulders, waardoor ik geen eigen foto’s of video’s heb gemaakt. Gelukkig is er een aftermovie die de sfeer perfect vastlegt: Blockmasters 2025 aftermovie.
Mijn tactiek
Om zoveel mogelijk boulders te kunnen klimmen, had ik vooraf een duidelijke strategie opgesteld:
- Maximaal drie pogingen per boulder
- Elk uur een korte rustpauze
- Afwisselen tussen makkelijke en moeilijke boulders
Deze aanpak hielp mij enorm. Door het aantal pogingen te beperken spaarde ik mijn huid en bleef ik efficiënt. Vooraf had ik mijn vingertoppen ingetaped, zodat ik zelfs tijdens de warming-up mijn huid in goede conditie hield. Met voldoende rustpauzes kon ik ruim vijf uur blijven boulderen zonder in te storten. Het afwisselen van moeilijk en makkelijk zorgde voor een fijne flow en constante motivatie.
De boulders
De eerste boulders gingen soepel. Zelfs enkele compstyle-boulders lukten binnen drie pogingen. Block013 bestaat uit drie secties. Ik begon in de laatste hal, werkte deze bijna volledig af en ging toen door naar de middelste hal. De eerste hal had 2 lange, zware boulders. Deze liet ik bewust links liggen. De energie die daarvoor nodig was woog niet op tegen de score.
Uiteindelijk bleven er enkele pittige boulders over. Mijn huid voelde nog goed en ik kon mijn energie volledig hierop richten. Bij een zwarte boulder met een flinke sprong kreeg ik waardevolle tips van anderen, waardoor ik hem uiteindelijk topte. Een no-tex instap met paddle sprong lukte ondanks vele pogingen niet en sloopte mijn vingertoppen.
Een andere zware overhangboulder kostte veel energie. Ik kon alle passen maken, maar de verre eindgreep bleef buiten bereik. Op dat moment begonnen mijn vingertoppen te bloeden. Voor mij het teken dat ik echt alles had gegeven. Na het invullen van mijn score genoot ik voldaan van een burrito bij de foodtruck buiten.
Eindscore en resultaat
De puntentelling was eenvoudig: één punt per boulder. Geen extra punten voor een flash en geen zones. Dat maakte de wedstrijd overzichtelijk. Uiteindelijk topte ik 86 van de 91 boulders, wat resulteerde in een gedeelde eerste plaats. Voor de uiteindelijke winst volgde een spannende crimp battle, die ik wist te winnen. Dit leverde mij mijn allereerste crashpad op. Een prijs die ik met trots mee naar huis nam.
NL 
EN