Het was alweer enige tijd geleden dat wij een nieuwe klimhal in Nederland bezochten. Nu de vakantie achter ons ligt en het ritme weer terug is, besloten wij dat het tijd was voor iets nieuws. Deze week reden wij naar Ede om Mono Boulder te bezoeken. Een gym waar wij veel over hadden gehoord, maar nog nooit waren geweest.
Eerste indruk en achtergrond
Mono Boulder is nu ongeveer een jaar open, maar voelt nog steeds gloednieuw aan. Voor ons bezoek kenden wij de hoofdroutesetter al van Bossche Boulders. Hij heeft ook een periode in Reykjavik geklommen, in dezelfde hal die wij een paar weken geleden bezochten. Dat maakte ons des te nieuwsgieriger om te zien hoe zijn ervaring de stijl in Ede heeft beïnvloed.
Mono Boulder is het resultaat van een succesvolle crowdfundingcampagne en sterke lokale steun. Samen hebben de community en het team achter Mono Boulder een prachtige, ruime hal gecreëerd die zowel uitnodigend als doordacht aanvoelt. Rondom het gebouw is er voldoende gratis parkeergelegenheid. Hoewel het inchecken even duurde, maakte de vriendelijke sfeer dat snel goed zodra wij begonnen met klimmen.
Indeling van de hal
De hal heeft een goede en doordachte indeling. In het midden staat een grote centrale “paddenstoel”-structuur, omringd door diverse klimwanden. Achterin bevindt zich een extra verdieping met meer boulders. Boven de bar liggen de kleedruimtes en een goed uitgeruste trainingszone met een kilterboard, campusboard en een slackline.
Alles oogt schoon, ruim en fris. Dat de hal pas een jaar oud is, merk je aan de nog stevige matten en de goed grijpende grepen. De algehele sfeer is uitnodigend en modern. Wat verrassend is dat de hal komend jaar al gaat uitbreiden met 450 vierkante meter extra!
Routesetting en markeringen
Boven elke boulder hangt een klein kaartje dat het moeilijkheidsniveau aangeeft, zodat je meteen weet wat je kunt verwachten. Dat haalt een beetje het verrassingselement weg, maar maakt de oriëntatie wel makkelijker. De gradaties verschillen soms iets van wat er in Toplogger staat, wat een kleine dosis onvoorspelbaarheid toevoegt.
De hal is momenteel bezig met de overstap naar een nieuw markeersysteem voor start- en eindgrepen. Sommige routes hebben nog de traditionele kaartjes, terwijl andere al de nieuwe “no-tex”-pijlen gebruiken. Het laat zien dat Mono Boulder actief bezig is met verfijning en verbetering, met oog voor zowel duidelijkheid als stijl.
De grepen en boulderstijl
De selectie aan grepen is divers, waarbij vooral de Artline-grepen mijn persoonlijke favoriet zijn. Wij begonnen met een paar makkelijke problemen, waaronder mooie technische slabs. De routes zijn goed gebouwd: doordacht, speels en vol detail.
Er zijn hier minder hardcore competitie-boulders, wat goed past bij zowel de doelgroep als de ontspannen sfeer van de hal. De grading varieert enigszins. Sommige 7a’s voelden vrij zacht aan, terwijl andere veeleisender waren en meerdere pogingen kostten om op te lossen.
Op een bepaald moment wist ik Lina te vermaken door herhaaldelijk van een 6B te vallen. Ik kon simpelweg de juiste oplossing niet zien en maakte het moeilijker dan nodig was. Lina, die op een gemiddeld niveau klimt, had ook een erg goede sessie bij Mono Boulder. Omdat zij nog herstellende is van een vingerblessure en crimpen moet vermijden, was het fijn om te zien dat er voldoende geschikte klimroutes beschikbaar waren. In sommige hallen voelen de makkelijkere boulders wat als een bijzaak, maar hier waren er juist veel interessante en technische problemen in haar niveau.
Extra voorzieningen in de hal
Een wandgedeelte is tijdelijk omgetoverd tot een Twister-spel. Een leuke en speelse toevoeging, al had ik persoonlijk liever wat meer echte boulders op die plek gezien. Toch draagt het bij aan de ontspannen sfeer van de hal, en het werd duidelijk goed gebruikt door de bezoekers.
Na onze sessie genoten wij van een kop thee aan de bar, terwijl wij door de glazen wand naar de andere klimmers keken. Een prettige manier om het bezoek af te sluiten.
Conclusie
Wij zouden zeker aanraden om Mono Boulder in Ede te bezoeken, vooral als je even wilt ontsnappen aan competitiegerichte sprongen en zwaaibewegingen en liever focust op doordachte, technische problemen. De sfeer is erg vriendelijk en het is makkelijk om contact te maken en een praatje te hebben met andere klimmers.
Een bijkomend voordeel is dat alles nieuw, schoon en ruim aanvoelt. Ook al draait het hier om boulderen, trainen in zo’n frisse omgeving draagt echt bij aan de ervaring. De hal lijkt bovendien een perfecte locatie voor lokale competities, en wij kijken ernaar uit om er één te doen. Het enige puntje van verbetering zou het aanmeld- en introductieproces voor eerste bezoekers zijn. Toch zagen wij dat zij al met Workit werkten, wat een zeer aangename verrassing was.
